[ kalin ]hasis bir baba vardý, altýný,çoktu yiyemez diki gönlü hoþ olsun,harcamaya kýyamazdý kimseye yardým etmezdi,yarýn iþe yarasýn gece gündüz biriktirir dururdu, bir oðlu vardý zevk,keyif esiri gözetlerdi babasýný gitti mi hemen alýrdý sakladýðý yerden cevheri koyardý yerine deðersiz taþlarý, harcardý hovarda yollarda, ihtiyar biriktirsin dursun oðlu bilirdi iþini, söz meclisten dýþarý haberi oldu ihtiyarýn, altýncýklarý,gümüþleri heba olmuþ gitmiþti, bir köþeye geçmiþ aðlýyor dövünüyordu bahtýna sövüyordu,emekleri nasýlda gitmiþti
bir derviþ geçiyordu, bu hasis ihtiyarý görünce bak yemedin ,giymedin ,yedirmedin iyilik,yardým etmedin þimdi sana kaldý ahý, ecel taþý gelip týlsýmý kýrýnca, karýnca gibi topladýðýn malýn hesabýný vereceksin kurtlar cesedi yerken, sorgu melekleri hesabýný sorarken ter kan içinde kalacaksýn dedi. derviþ kýlýðýndaki azrail ansýzýn aldý canýný. geriye anlayan için aðlayan kaya kaldý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Keskinkalemzaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.