Geç Kaldık

Gözlerim açýk.
Bakýyorum ama göremiyorum.
Yoksun hiçbir yerde.
Sanki mil çekilmiþ,
Ýkisinde de siyah bir perde.
Ben miyim bu acýlarýn hedef tahtasý?
Bakarým göremem,
Yürürüm gidemem.
Orada olduðunu biliyorum ama,
Nekadar uzatsam da kollarýmý,
Seni birtürlü tutamam.
Kaderin oyunu mu ?
Yoksa imtihaný mý rabbimin?
Belki de olmamalýydýk.
Ayný anda bu dünyaya doðmamalýydýk.
Ayný þehirde bulunup,
Ayný havayý solumamalýydýk.
Gülmemeliydik birlikte.
Bir simidi ikiye bölmemeliydik.
O güzel nisan yaðmurunda kolkola ýslanarak,
Ayný yolda yürümemeliydik.
Ne rehberimizde ne de hafýzamýzda.
Olmamalýydý telefon numaramýz.
Herþeyimiz ile bir deðil,
Tümü ile ayrý olmalýydý umutlarýmýz.
Madem bulduk birbirimizi.
Ne sen gitmeliydin bu sevdadan,
Ne de ben yanmamalýydým.
Sen benim ben de senin olmalýydým.
Ya ben gelmeliydim senden önce,
Ya da ben öldükten sonra
Sen doðmalýydýn.
___________Murat BULUT
Sosyal Medyada Paylaşın: