AÇGÖZLÜ

.

Alýmlýdýr güzel görünür
Çalýmlýdýr arkasýnda yürütür
Gözü doymaz yemeye
Özü tok deðil, açlýða gebe
Zil zurna sarhoþ da olsa
Lakýrdýsý hep insanlýða
Ürkütmez insanlarý asla

Ah beyim, sorma gariptir
Çalýp dursa da hep fakirdir

Gözünü çýkarsan fark etmez
Öylesi hiçbir þeye benzemez
Zulüm mü adalet mi? Demeden
Üzer yolduklarýný bilmeden
Netamelidir kendiliðinden
Üçkâðýda baðlar insaný hemen

Ne zaman insanlýktan söz etse
Eli iner fakir fukaranýn cebine

Zaman onundur, hükümran
Aydýnlýk zannetme, toz duman
Mekân onun, yaþar havadan
Acýlar, gözyaþý ve kan
Ne bulursa sürekli otlanan

Doyacak diye bekleme
Oburluk iþlemiþ genine
Yedir, içir, hiç aldýrmaz
Umudu var, sana bakmaz
Razý gelirsen, sen ona
Acýmaz göz koyar canýna
Canýný alsa yeter mi?
Al canýmý desen geçer mi?
Kedi gibi, siner üstlerine
Sýrtlan gibi, çöker küçüðüne
Irak durmalý insan aç göze
Nasýl deme çözüm kalplerde

11.02.2008 - Ýzmir

Açgözlü, aç gözünü ne zaman doyuracaksýn?
Sosyal Medyada Paylaşın:

MEHMET ÇOBAN Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

AŞK DÜŞTÜ YÜREĞİME GÜZELLİKLER KADAR DOSTUM KENDİMİ DİNLİYORUM ASA HODRİ MEYDAN SİYAH BEYAZ KIŞ ORTASINDA NE DEMELİ? KURBAN