Gözümü kapatýp, hayaller kurdum, Geçmiþle bugünü düþündüm durdum, Dünü andýkça mutlu olurdum; Kerpiçten evimin, temiz sofasý, Sekide ekili; sümbül, akþamsefasý, Yýldýz, karanfil, gülün âlâsý! Yeþilin hasý, insana kan veriyor, Toprak ana herkese can veriyor! Eski günlerde, sevgi bulurdum, Samimiyet ve hürmetle mutlu olurdum!
Kazým Öztürk 26 Kasým 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
eğitimci/yazar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.