SESÝNÝ ÞÝÝRE GÝYDÝREN HASAN ABÝME UMUT DOLU EYVALLAH...
kýyamet günlere sarmalanmýþ
yangýn yaþamlarýn acýsýyla susuyorum
en basit hayallerin
mevsimlere sýðmadýðý geçitlerden geçerken
nemrutun taþlarýný sektirdiðim gök mavinin
herkese düþ yaðdýrmadýðýný biliyorum
solumun kayalarýndan bakan eþkýya
ovalara yalnýzlýk uçurduðu vakit
yüzünü görmediðim Midyad’lý kýzlarýn
esmer rüzgarlara nasýl yandýðýný düþlüyorum
Cudi’nin ellerine oturup
Diyarbekir surlarýna savurduðum kaçak tütün
þimdi Rize’de bir kahvehanede
ihtiyar bir adamýn çayýna buðu
sonradan aklýma daðýlan rüzgarlar
binlerce yýl önce göçen kavimlerin yorgunu
yüreðim vatan
kýyýsýnda bir Ýstanbul aðrýsý
Dersim’den havalanan kuþlar
beþiklerde sallanan bebeklerin gülüþüyle
daðlý adamlara
pamuk tarlalarýna
ve Fýrat’ýn suyundaki iklime
Dicle’nin tarihine taþýyor vatanýmý
çocuklar toprak damlarýn tarhana kokusuyla
taþ duvarlara resimlenmiþ sarý sýcakla büyüyor
avucuma doldurduðum Cizre yanýðý þiirleri
daðýnýk çocuk parklarýnýn yeþiline salýyorum
dizleri kanadýðýnda aðlayýp
kanýný küçük elleriyle silen düþlerin ustalarýna
çýrak kalmýþ kýrk aþksýzlýkla merhabalar gülüyorum
herkes biraz anýdýr baþka kentlerin hatýrýnda
unutulmayan sohbetlerden geçen trenler,vapurlar
ve asfalt, asfalt yol üstü çay sýcaðý sevmeler
bir yangýn yeridir yüreðin ülkesinde
bütün yitirilmiþ gülümsemelere demlenen aðlamalar
artýk bitip gitmiþ hayallerin gerisindeki su birikintisidir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.