’’ haylaz çocuklarýn uslanmaz yanýyým ben miraçtýr dilendiðim gamzelerinden â bu hayat bana duçar olanda ’’
yanma Ýbrahim gök yarýlýyor tutuþtuðunda sönen bir odun ardýndan sesin deðiyor gürleyerek nefesime çehremde güllere su veriyor ellerin ve hiç ölmüyorum kederden ta ki fecre deðin
kanatsýz uçmak tuhaf þey aþka þahit olmaksa apayrý sancý öðret bana bir eliflik yaþamak hazzýný uðra kalbime mutlu bir sokaðýn gülen yüzüydüm önce tamamen tesadüftü yazgýmdaki dönence suç benimse deðmesin akkor sineme
yani yanma Ýbrahim yanma ki balýklar gücenmesin
Sosyal Medyada Paylaşın:
EPRÛ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.