Dinle sevgili
Bilirsin çiçekleri severim
Yorganýma geçirdiðin nevresim
Yastýðýmýn kýlýfý
Çarþaflarým
Hatta ana yadigârý hiç eskitemediðim battaniyem!
Hepsi de çiçekliydi!
Kapýsýný araladýðýmýzda
Bahar havasý eserdi yatak odamýzda
Zemheri ayazýnda bile hiç üþümezdim…
Oysa þimdi üþüyorum.
Sanki üzerime lapa lapa kar yaðmýþ.
Neden deðiþtirdin rengârenk çiçekli yorganýmý?
Anamdan kalma el örgüsü yün battaniyem nerede?
Þimdi neden hepsi de kar beyazý?
Yastýðým…
Yastýðým kuþ tüyü gibi hafifti
Baþýmý koyduðumda
Gömülürdü içine
Þimdi baþýmý koyamýyorum çok acýtýyor
Sanki beton dökülmüþ
Ne zaman deðiþtirdin
Þimdi neden taþ gibi sert?
Ne olur yalnýz býrakma beni
Biliyorsun karanlýktan korkarým.
Elektrikler mi kesilmiþ?
Ortalýk zifiri karanlýk
Hiç bir yeri göremiyorum
Ne bir ses var ne de bir seda
Þaka yapmýyorsun deðil mi?
Körebe de oynamýyoruz
Gece lambasýný yakmayý unuttun galiba
Þakanýn sýrasý mý þimdi?
Karanlýktan korkuyorum hadi yak lambalarý…
Ýçimde hep ukde kalmýþtýr
Sokaklarda el ele gezemedik
Yaðmur yaðýyor bak ortalýk da çok sakin
Hadi durma uzat ellerini
Her yaným toprak kokuyor ama olsun
Madem gelmiyorsun kapat pencereleri
Sensiz yaðmur sesini duymak istemiyorum
Toprak kokusu da gelmesin!
Sensiz nefesimi týkýyor…
Bilirsin her hafta sonu
Hamama gider, masaj yaptýrýrdým.
Bugün hafta sonu da deðil!
Neden sabunladýlar beni?
Bak hem gözlerim de açýk
Sabun gözlerimi yakmýyor.
Sahi beni kim getirdi buraya?
Senin ellerin de deðil bedenime dokunan
Ben seni hiç aldatmadým ki
Bedenimde gezinen kimin elleri?
Neden baþkasý okþuyor vücudumu?
Sil gözyaþlarýný dayanamam
Sakýn aðlama…
Hem neden aðlýyorsun?
Bak sen aðladýkça
Ben bir tuhaf oluyorum…
Hýçkýrýklarýn karanlýk odamýn duvarlarýnda yankýlanýyor
Sanki içimde deprem oluyor
Kemiklerim sýzlýyor!
Ne olur sus aðlama.
Kýyamam akan gözyaþlarýna
Ne olur aðlama…
Eðer aðlamak çare ise
Ben aðlarým ikimizin yerine…
//Olur ya bir gün ayný havayý teneffüs ettiðimiz bu þehirden gitmek zorunda kalýrsam, giden ruhum deðil, sensiz cesedim olacaktýr…//
Mustafa KARAAHMETOÐLU
16.11.2014