Haklı İnfial
Ey benim nisyanýma izin vermeyen gecem
Bütün recalarýmýn sonuna erdim bugün
Ey benim isyanýma geçit vermeyen ecem
Sana ricalarýma nihayet verdim bugün
Aldým da tezkeremi yýrtýp attým aktimi
Aþka sadaka ettim senle geçen vaktimi
Yadýmdan siliverdim gül ve bülbül faslýný
Bülbül de vazgeçerdi gülün görse aslýný
Makberimden dirilip geceyi içiyorum
Her yudumda sevdayý tenimden biçiyorum
Cennetime rehnüma, gökyüzüme humaydýn
Dilerdim ki Huda’nýn muþtusu sen olaydýn
Dergahýna almýþsýn ram eylemiþsin beni
Sofularýn eline cam eylemiþsin beni
Ne bir tertip býraktýn ne intizam sözümde
Nasýl bir kader ki bu hükm-i kazam yüzünde
Aþikarý sýr ettin , yoku varla bir ettin
Cehennemi ,cenneti ,arþý yerle bir ettin
Hak gördün aforozu bize sevda dininden
Mürþidin iblis imiþ , el almýþsýn pirinden
Ne mel’un bir haldir bu nasýl etmem þikayet
Ne ilk ne de sondur bu eleme yok nihayet
Ben ki þair deðildim , sözcükleri kuruttum
Bir de acziyetime kaðýdý þahit tuttum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.