HİÇ SEVMEM KASIMI
hiç sevmem Kasým’ý artýk
istersen ömrümü baþýma yýk
ve çek git bir yabancý gibi
yüreðime otursun aðulu bir acý
tutsun yirmi dört saat sancý,
uyutmasýn bu hergele
olsun bana her yer han ve herkes hancý
desinler bu aþkta rast gele
nerede sensizlik, orada nefessizlik
orada kasvet ve hasret
git Kasým benden çok uzaða
düþmeyeyim bir daha bu tuzaða
çýkmasýn adým yazýða
sonbaharým bir eksik hep
aylarým bir eksik, kelimelerim
Kasým’ý düþtüm ömrümden
aylardan ekim sonrasý aralýk
Kasým yok yani, bize düþen ayrýlýk
git Kasým, sana diyorum
takvimlerden çýk, mevsimlerden düþ
benden taraf yolun ardýna kadar açýk
sanadýr tavrým, bütün öfkem;
bundan sonra yaradýr aþkým,
söyle ben nasýl gülem
bir hüzne duçar olmuþum ki Kasým’da
bir ben belirim tek cümle alemde
kalýrým hep yek kalabalýðýn içinde
aþktan daha pek ne var söyle
restim sanadýr, nasýl sövem
yaþlarým tazedir, nasýl övem
içim içimi yer terkinde
aklým baþýmdan gider erkenden
hislerim yerle bir olur beklerken
kalbim üç kuruþa iner giderken
sevincimi hiç eder yokluðun
gülümsememi iç eder soðukluðun
Allah aþkýna Kasým, baþka takvimlere git
baþka mevsimlere sýðýn, mülteci bir aþk ol,
münzevi bir aþýk, uhrevi bir maþuk...
hiç sevmem Kasým’ý artýk
yalnýz kalýrým da boydan boya
yine de gel demem
giden sen kalan ben; gülen sen aðlayan ben
kalabalýk olan sen; tek kalan ben
kârda olan sen; zararda olan ben
hiç sevmem Kasým’ý artýk
kalibrem olur yalnýzlýk
balistik incelemelerde sensizliðim çýkar
kalbimde aþkýn, gözümde eþkin
aklýmda meþkin, kulaðýmda yankýn
anla dört bir yaným sen doluyken
þimdi her yaným ayrýlýk dolu...
hiç sevmem Kasým’ý artýk
kendimi dibine kadar yalnýz hissederim
bütün aylarýn altýnda kalmýþým
bütün mevsimlerin ardýnda saklanmýþým
sensizliðin altýnda ezilmiþim
Kasým canýma deðen pas
Kasým ömrümü geçen pas
Kasým sahiden ayrýlýðýn has
senin tek bir giderin ömrümün ederidir
senin tek bir giderin canýmýn kederidir
ömrümün kaderidir
bu yüzden hiç sevmem Kasým’ý artýk
büyük terkin ev sahibidir kalbimde Kasým
gidiþinin o yârin, ilk adýmýdýr Kasým
terk ediþinin beni, yalnýz koyuþunun...
öfke biriktiriyorum bozuk bozuk
aklým fikrim tozuk
Kasým senin olduðu kadar benim de yasýmdýr
bir ömür boyu Kasým hüznü bana mirastýr
ah Kasým, çoktur yasým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.