Senden Sonrası

Balkon diplerinde sabahlamak gibiydi seni sevmek.
Yaðmura inat doðaya meydan okurcasýna severdim.
Bir dilim ekmek, bir kaç zeytin ve göz bebeklerin.
Bunlar bile doymama yeterdi.

Kuþlarýn þarkýsýný kendi bestem gibi gösterdim.
Biliyorum çok ayýp ettim sevgilim.
Gözlerin doðanýn tek harikasýydý.
Bense sana gül aramaya çýkýyordum utanmadan.

Rüzgârýn canýna kýydýðý fidan gibiydim seni severken.
Hayatým ortadan ikiye bölünmüþtü sen ve sensizlik.
Utanç duvarýydý ön yargýlar yýkamadýn gitti.
Yýkamadýn sevgili çekip gittin.

Þimdi yokluðunda etrafýmda karga sürüsüyle kadýnlar var.
Yorgun düþüp de seviþmekten paklanmak için,
Bakir kalbime konan birer fahiþeydi yýldýzlar.
Bense yaðmur adamdým gözyaþlarý rahmet olan.

Adýn sonbahar artýk kalbimde,
Ýncillerin dökülür denize kül renginde.
Unut beni deme boþ yere.
Senden sonrasý bile sensizlik olan,
Bu hayatta seni unutmak mý?
Nasýl imkânsýzsa her anýmýzda mutlu olmak,
Öylesine imkânsýz bir þey seni unutmak,

En iyisi mi sen yine git.
Bende nasýl olsa göz bebeklerin,
Gerçeði göremeyeceðin için üzülme.
Ara sýra sendeki kalbimden bak.

Yitik bir kýþ sabahýndan yazýyorum.
Ölümün eceli sabrým,
Ve dudaklarým doðruyu haykýran tek organým.
Bir yara ikinci kez ayný yerden kanamazmýþ
Geç de olsa anladým.
Sosyal Medyada Paylaşın: