Sabah oldu. Bulutlardan ayrýldý güneþ Yaðmur yaðdý Kýz aðladý...
Sularý coþtu denizin Fýrtýnalara verdi kent adýný. Adý haritada olmayan bir yer buldu ruh Harita yýrtýldý Kýz aðladý...
Hiç bir gidiþ acýtmadý bu denli içini, Hiç bir kaçýþ doðru planlanmadý. Tüm keðýtlar yýrtýldý Mürekkepleri akýttý yaðmur Bir otobüs kalktý perondan Bir anne el salladý Bir kýz... Bir kýz kuytusunda bir köþenin Ýçini çekti, Ýçine özlemi çekti... Aðladý sonra Kýz çok aðladý.
Sularý duruldu denizin Yaðmur sustu Biraz soðuk vardý havada Kýzýn gözleri puslu Garda yanlýz kalan o kuytuda Aðlayan küçük bir kýz vardý
Kýz aðladý... Sonra, Karanlýk sokakta bir þarký baþladý Orkestranýn elleri üþüdü Keman sustu Bir filmin en son sahnesiydi zaman Aslýnda bir kýz vardý, bir kýz yoktu...
Düþselliðin adýydý yalnýzlýk Karardý salon,karardý dünya Film bitti... Bir kýz bu filmde yanlýzdý Herkes elini tuttu gerçeðin Kýz gerçeði unuttu Aðladý çok aðladý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinem semerci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.