akan suyun kenarýnda yürüyen idi ali ittiler o körpeyi pervasýz insanlarýn içinde pervane olmuþtu can ali ali koyun otlatýrdý ücra köþelerde kurt sardý sürüsüne birden döndü yüzünü köyüne yardým dilenmek için el alemden kovaladýlar Ali’yi inanmadýlar ona yalancýymýþ hele bakýn bizim ali körpe çocuk ne bilir yalaný talaný haindiniz hepiniz elleri kýnalýydý alinin anasý yakmýþtý ona kýnayý sürüsünü kurt boðmuþ talan olmuþ idi körpe ali günlerden bir gün kapýsý çaldý hane-i alinin açandýr kapýyý alinin hemþiresi uzun mu uzun güzel mi güzel bir sübyandý garibim geldiler içeri sardýlar sarmaladýlar tahta bir tabuta koyup elin kolun baðladýlar bembeyaz kesilmiþti teni daðlar,akarsular seni arar nerelere gittin ey güzel insan çoban ali (Muasi)
Sosyal Medyada Paylaşın:
zekeriyya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.