Akþam olanda, güneþ gider, Hüzünlenir gönül. oysa hüznünde güneþi var, Gecede yýldýzlar gibi Serpilirken yüreklere; Kapkara hüzünler Sen gelirsin düþlerime, Güneþ gibi, yaren Daðýlýr hüzünler, Günle yok olmasý gibi yýldýzlarýn. Soðuk dondururken, Zemheri ayýnda bedenleri Ruhlarda hüzün dolar, Kürdük karlarýn kuytulara Güneþ görmeyen; Duldalara dolduðunca ya sen gelince düþlere; Sevginle, ýsýtýrsýn hüzünleri buharlaþýp daðýlýr, Kütüklerin; Bahar güneþinde erimesinde, Yaðmur olur, Gökyüzündeki bulutlara karýþýp; Binlerce kýr çiçeðine, Can vermek için düþer, Yavaþ yavaþ yeryüzüne, Hayat verir topraða Senle hüzünler; Sevgiye döner gökyüzünden, Yakamoz olur yaðar yüreðime yýldýz yýldýz Sarýp yüreðimi yüreðine, Akþamlarýma yaren, Düþlerime yoldaþ olur, sevginle. Sen olanda akþamlarda çok hoþ olur. Gece sen gelende yüreðime bir hoþ olur. Nakýþlanýp hayalime yarenliðin Gecelerime güneþ olur, Hüzünlere son, Sevgiye sendeki bakýþ olur Düþlerime sen gelende.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismailturkmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.