Kalemi sevdim Dile getiren ölüp giden kelimelerimi Her mýsrada kanamayý sevdim adýn gectikçe Yýlmadan karalamayý sevdim senden önceki kahrolasý hayatýmý
Sen gülünce; Uçurumlarý yýkan sýcaklýðý sevdim Giderken arkanda kalan sessizliði Hiç karþýlaþmadýðým gürültüde daðýlan çýðlýklarý sevdim Bir sen,bir ben bulup boþluða doðru haykýran
Sen gülünce;
Öpmeyi sevdim acýlarýmý göz bebeklerinden Tek umudumu harcamayý sevdim hesap yapmadan Üþümeyi sevdim bir bahar akþamýnda Vurulmuþ çocuk gibi zamansýz ölmeyi sevdim çýrýlçýplak
Sen gülünce;
kendim olmayý sevdim Yataðýma çöken yorgun bedenimde kapanmaz yaralarýmý Ne maviyse onu sevdim Ne siyahsa onu Ne soðuksa onu sevdim Ne kadar ateþse onu …
Sen gülünce;
Gülmeyi sevdim Ömrümce semtime uðramamýþ bambaþka gamzelerle Senden ben olmayý Benden sen çýkarmayý sevdim Umudun kahpece pay edildiði þu adaletsiz dünyada
Sen gülünce yaþamayý sevdim Sen güldükçe yaþ/lanmayý...
Gülþah Gayret Tekirdað
_
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.