İÇİMDEN GELMEDİ YAZMAK

Güneþ ýþýklarý odamda, yeni bir gün
Hiç bir þey gelmiyor içimden
Yataktan kalmak gelmiyor
Dýþarýya bakýyorum, sabahýn ilk saatlerinde
En masum görüntüler, çocuklar onlarý izliyorum
Birkaç aðaç, yeþil bir yer görsem
Belki; biraz nefes alýp rahatlaya cam
Her yer betonlaþmýþ
Karþýda bir inþaat daha yükselmekte
Hâlbuki çok deðil, geçen ay
Orda tek baþýna bir aðaç vardý
Yaz aylarýnda, boþ arsada çocuklar top koþturur
Oyun bitince, gölgesine sýðýnýrlardý
Uzaktan sanki çocuklarý kucaklamýþ intibasý verirdi
Meyvelerini nasýlda cömertçe daðýtýrdý
Bugün içimden hiçbir þey yazmak gelmiyor
Geçen gün, yan komþumuz yaþlý teyzemiz
Apar topar hastahaneye kaldýrdýlar
Kimse si yok, tek yaþar
Öðrendik ki, açlýk, gýdasýzlýk yataða düþürmüþ
Hastalanmýþ gül yüzlü teyze
Ýnsan komþusundan bir haber yaþarmý
Biz Hz Muhammet sav mi görmedik
Ama duyduk, komþuyu nasýl anlattýðýný
Galiba siz bilmiyorsunuz, duymadýnýz?
Anne benim içimden bugün bir þey gelmiyor
Benim için, yaþlý teyzeme bir tas çorba yaparmýsýn?

Sosyal Medyada Paylaşın: