ŞAİR AĞLIYORDU

Gece puslu ve karanlýktý
Sokaklar sessiz ve soðuk
Topraðýn üstü ince bir karla örtülüydü
Her rüzgarýn esiþinde aðaçlar titriyordu
Adýmlarýný hýzlandýrdý genç adam
Soðuktu ama içinde yangýnlar vardý
Her adýmý kar üstünde iz býrakýyordu
Üzerinde ince bir gömlek elleri üþüyordu
Soðuða raðmen gözlerinden sýcak yaþlar akýyordu
ÞAÝR AÐLIYORDU
Karanlýða dikti gözlerini sessizdi
Kalp atýþlarýný duyuyordu
Bakýþlarý karanlýðý delip geçiyordu
Elleri ceplerindeydi kalem tutan elleri üþüyordu
Daha fazla dayanamadý soðuða
Dizleri üzerine çöktü
Bedenini sardý elleri artýk hissetmiyordu
Gökyüzüne uzanan bir merdiven
Merdivenin sonunda ýþýðý görüyordu
Artýk ne rüzgarýn sesini nede soðuðu hissetmiyordu
Göz pýnarlarýnda yaþlar akýyordu
Hissettiði tek þey onlarýn sýcaklýðýydý
ÇÜNKÜ........ÞAÝR AÐLIYORDU
Artýk naðmeler dökülmeyecekti dilden
Dökülen sözler ellerinde kaleminde hayat bulamayacaktý
Yolun sonu olduðunu biliyordu
Ýnadýna kalktý ayaða
Bakýþlarý çýðlýktý karanlýða
Ellerini açtý baktý hissetmiyordu artýk
Saçlarýnda zamansýz aklar
Gözlerinde inadýna yaþlar
Yürüdü her adýmda bir iz daha býraktý
Toprak üstündeki kara
Rüzgar esiyor toprak üþüyor
...........ÞAÝR AÐLIYORDU.........



Sosyal Medyada Paylaşın: