YERİM YURDUM KALMADI

Geçti bahar mevsimi hazandýr kapýmdaki;
Aklýmdan kovduklarým fikrime ihanette;
Serseri mayýn olmuþ þu gönül yapýmdaki;
Tanýdýðým kim varsa selam verdim almadý;
Senden baþka gidecek yerim yurdum kalmadý…

Bana yalan söyleyen falcýlara çattým ben;
Üçe beþe bakmadan hayalimi sattým ben;
Geçmeyen saatlere küfürleri kattým ben;
Þarkýlar nankör artýk son bestemi çalmadý;
Senden baþka gidecek yerim yurdum kalmadý…

Buyur ettim kararmýþ geceleri gözüme;
Kan kusturan harflerle heceleri sözüme;
Nasýl kýydý bu hasret aðlayan öksüzüme;
Dolu çoktan vazgeçiþ boþa koydum dolmadý;
Senden baþka gidecek yerim yurdum kalmadý…

Karar vermiþ anýlar toplamýþ valizleri;
Silmeye yemin etmiþ dudaðýmda izleri;
Gözleri yok mu vurgun o amansýz gözleri;
Kaç savaþa girdim ben olsun dedim olmadý;
Senden baþka gidecek yerim yurdum kalmadý…

Bitir artýk ne olur baþladýðýn bu iþi;
Þaka geliyor sana canýn tenden gidiþi;
Mevsim mi kaldý bende ne baharý ne kýþý;
Açan hasret gülleri solsun dedik solmadý;
Senden baþka gidecek yerim yurdum kalmadý…

Ali ALTINLI – 18/11/2014
Saat: 22:36
Sosyal Medyada Paylaşın: