(T)EPİK

. . .
Dönelim, dolaþalým yola çýkalým, çýkýþ noktasýný ileride býrakýp geriye ilerleyelim.
Dönelim, dolaþalým insan kalalým. Kaldýðýmýz sürede huzur bulalým.
Arayalým, bulalým kendimizi ve yakaladaðýmýz anda býrakmayalým.
Býrakmayalým, sýkalým, tutalým kendimizi, temiz kalalým, sýkalým kendimizi güneþ olalým.
Güneþ olalým gece çýkalým, bir deðiþiklik yapalým. Ýnsanlýðýn üzerine gece doðalým.
Doðalým, batalým. Sistemli olalým sistemin içinde arýza çýkartalým.
Denge kuralým dengesizlik üzerine...
Soralým, soruþturalým, suç nerede! Suçlu yok mu?
Çeliþelim, çekiþelim... Evet diyelim suçlu yok suç var! onu bulalým ve tekrar dönelim, dolaþalým...
Arýnalým dönerken,
Tanrýdan alalým, tanrýda hiç kalmasýn.
Kula verelim sonra.
Dönsün dolaþsýn, o bizden alsýn.
Bir deðiþiklik yapalým, tanrýlar secde etsin bize...
Yatsýn kalksýn dua etsin kullarýna!
Biz, biz olmazsak kim tanrý olacak düþünsün!...
Düþsün, kalksýn ve uyansýn düþünde düþtüðü yerden.
Biz yine suçu birine atalým.
Bir deðiþiklik yapalým ve suçu atarken birbirimize, elimizden kaçýralým...
Suç kendi bulsun sahibini...
Ne dersin?

U.Yiðit Ekiz
25 Ekim 2007



Sosyal Medyada Paylaşın: