Güneþ kararýyor yavaþ yavaþ
Adýný yazdýðým tüm yapraklar soluyor
Bir bir terk ediyor dallarý
Bir yaðmur ýslatýyor anýlarýmý
Tümceler olduðu yerde kalýyor
Dudaklarýmdan akan sana ulaþmýyor
Karanlýk nikâh kýyýyor karabasanla
Uykularýmýn bekçiliði teslim
Cehennemden kaçan zebanilere
Karlar süslerken saçlarýmý
Gözlerim kapanmýyor senli rüyalara
Sayfalarý bir bir yýrtýyorum
Yakýyorum adýnla baþlayan tüm þiirleri
Söküp atarken soluma sinsice yerleþen
Aþk denen hastalýðý
Senin haince içime akýttýðýn
Demli bir çay buðusunda gizliyorum gözyaþlarýmý
Otururken geçmiþim ile geleceðimin masasýnda
Hesaplaþmalar bir biriyle seviþirken
Parmak uçlarým dokunuyor yalnýzlýðýma
Hýçkýrýklarým düðüm düðüm olurken boðazýmda
Dudaklarým titriyor adýna hafifçe dokunurken
Kulaklarýma iliþiyor uzaklardan bir name
Sende benim hatalarýmdan birisin
Dilim eþlik ediyor ona
Beyin hücrelerimde seni canlandýrarak
Sonra yok diyorum yok
Sen benim hatalarýmdan deðil
Sen en büyük hatamsýn
Diyerek haykýrýyorum gecenin sessizliðine
Adým adým ilerliyorum sensizliðe
Her köþe baþýnda kimliksiz bir hatýran bekliyor
Ýlkinde en þirin halinle gülümsüyorsun bana
Farkýna varmadan etrafýnda dönen þuh kahkahalarýn
Diðer bir köþede sellere dönmüþ gözlerin
Beni kaybetmekten deðil hatalarýnla yüzleþtirdiðim için
Sonuncu köþe baþýndan geçiyorum hýzlýca
Bilerek benden af dilenen bir dilenci olduðunu
Sanýrým unuttun
Ama doðru ya sen benim neyimi anýmsýyorsun ki
Hatýrlatayým sana
Ben Allah deðilim
Seni affedebileyim
Þimdi iblisi suretinle yok ol yolumdan
Býrak tertemiz sayfalara karalayayým þiirlerimi
Ýçinde gerçek aþký
Bitmez sevdayý
Ölümsüz vefayý anlatayým
Seninle birlikte veda edeyim
Karamsarlýk ile sarmaþ dolaþ olan umutsuzluða
Ve gülümseyerek yürüyeyim
Sensizlikte doðan güneþe ….