Öfkem var benim herkesden sakladýðým. Bir ben var içimde kimseyle konuþturmadýðým. Yalnýz kaldýðýmda ben konuþurum bazen. Öfkemin verdiði o sinirle yalnýzlýðýma baðýrýrým. Dokunma bana yalnýzlýðým alýþkanlýktýr. Dokunma bana öfkem yalnýzlýðýmadýr. Yüzüme bir mutluluk maskesi takar öyle gezerim ben. Ondandýr benim sessizliðim, her gün bir maske deðiþtiririm. Acýyla harmanlanmýþ duygularým. Olmayan aþkýma anlatýrým. Bunun için kýzarým Ýçimdeki hýrçýn çocuðu gizleyebilmek için. Kendime sahte bir aþk yaratýrým. Ben kendimi bu yalanla kandýrýrým. Sevme beni maskemi çýkarýrým, çýkarýrsam aðlarým. Çünkü boyumdan büyüktür yalaným. Berati kurnaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
âlberati Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.