Yurdumuzda garip haller çoðaldý,
Dinleyin erenler ne hale kaldýk:
Bilimin yerini cahillik aldý,
Gerçek bilgisinden ikmale kaldýk!
Ýlim irfan kalktý þimdi ortadan,
Âlime ders verir ümmi þarlatan.
Taþlarýn baðýdýr iti havlatan,
Yedi ceddimizi iðfale kaldýk.
Önünü görmeyen kör ayna tutar,
Yalanla dolanla milleti utar.
Helale harama bakmadan yutar;
Kýçýný tutamaz ishale kaldýk.
Karanlýk içinde bizim günümüz,
Gelecekten yeðdir geçen dünümüz.
Hazýr yiyiciye çýktý ünümüz,
Beþpara etmeyen emvale kaldýk.
Bozulmuþ çark ile devran dönüyor,
Yurdumun üstünde þafak sönüyor!
Aslanýn yurduna çakal tünüyor,
Kurtlar sofrasýna nevale kaldýk.
Feyzi’yim söyledim yurdun halini,
Kýsaca çizip de yüz eþkâlini.
Duymadým ömrümde bir emsalini,
Yalanlar içinde eskale kaldýk.
emval: mallar / eskale: kötü söz
10 Þubat 08 / Ank.
Feyzullah SEÇKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.