VİCDANIMIN SESİ!

Gözyaþlarýmý verin geri.
Onlar benim vicdanýmýn sesi.
Geriye kalan ne ki þimdi:
Granit kesilmiþ bir kalp, ruhsuz bir beden deðil mi?

Neyime benim, bu sanal pespaye alem.
Hak, hukuk, adalet;
Eðer bunlarsa erdem.
Kýrýlsýn, kýrýlsýn yazmayan kalem.

Hadi eðleþelim gel seninle.
O güzel türküyü birlikte söyleyelim:
’Sendeki kaþlar bende de olsa vay’
’Kaþlarý senden, rastýðý benden’

Unutalým bir an da olsa,
Dünyanýn çirkin yüzünü.
Vicdanlarýmýzýn çýðlýklarýný bastýrmak için;
Alkýþlar tutalým.

Ey! Komedi oynadýðýný sanan,
Dramacýlar gibi,
Aðlanacak haline gülen,
Zavallý insan

Þu ironik haline bir bak.
Ve sor þu soruyu kendine.
Yitik insanlýðýn nerede?
Sakýn akmayan gözyaþlarýnda olmasýn,

Gözyaþlarýmý verin geri.
Onlar benim vicdanýmýn sesi.




Sosyal Medyada Paylaşın: