Ruhuma saplanmýþ bir hançer vardý, bilmediðim zamanlardan kalma, Söküp atmak istedikçe daha çok kanayan; canýmý acýtan. Deþildikçe içinden can kýrýklarý,yeþerememiþ hayaller,kaybolmus sevgiler akan. Gözlerimden kan damlasa dahi bu hançerden kurtulmanýn; Damarlarýmda dolaþan kanýn özgürleðe kavuþma zamanýdýr. Yine yansada bu can! Kendini bulma vaktidir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Damla Kara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.