RIHTIMDAKİ SANCILARIM

Yaþýyorken son demi, zaman gurbetleþiyor
Günlerimle çizdiðim, desenler betleþiyor

Martýnýn kanadýnda, rýhtýmý bekliyorken
Yosun tutan gönlümle, derde dert ekliyorken

Kýzýllaþan akþamýn, öfkesi arasýnda
Depreþen filizlerin, sökümü sýrasýnda

Arzuyla beklediðim, gecem koyulaþmadan
Ýçimdeki fikirler, henüz kuyulaþmadan

Sesimle Yahya Kemal seranatý okudum
Kýzýllaþan akþamý, dokudukça dokudum

Yürek ýssýz, ben ýssýz, uçan martýlar ýssýz
Aþk dolan kalbimde, hülyalar vardý yalnýz

Yârâb! Bu yýldýzlarým, beni güldürecek mi?
Acýlarla yüklenen, yaþý sildirecek mi?

Âtinin kapýsýnda, el vermiþ bekliyorum
Dermansýzým Allah’ým, durmadan tekliyorum

Gözümde bütün renkler, artýk siyahlaþýyor
Yaktý beni acýlar, her þey eyvahlaþýyor

Ne menekþenin rengi, ne de gülün sevinci
Ne sevgilinin gözü, ne bülbülün sevinci

Solmuþlardý içimde, gecem beni yýkarken
Nabzým baþka atmýþtý, hisler beni yakarken

Yaþamýþtým geceyi, bir fikrin aðrýsýnda
Aðladým saat saat, rýhtýmýn saðrýsýnda

Hani þimdi aþklarým, beni yapan hisler
Hani ufkun ardýnda, tutulduðum o sisler

O þarkýlarýn sihri, hani, hani nerdeler!
Acaba onlarda mý? Bilinmez seferdeler

Yeþil deðil mi artýk, aþký anlatan gözler
Buluþulan rýhtýmda, hiç yanmýyor mu közler?

Þimdi lâle devrinde, lâleler açmýyor mu?
Kalplere tatlý tatlý, yâreler saçmýyor mu?

Zamaným mý týkandý, yoksa ben mi týkandým?
Tutuþtuðum gecemde, çýðlýklarla yýkandým

Yýkanan her çýðlýkta, bir mevsimim kahroldu
Soluduðum rýhtýmda, bana hayat zehroldu

Dönsen de Pervanem, fayda etmez hiç artýk
Kasvetleþen gecende, yüreðindi týkanýk

Sosyal Medyada Paylaşın: