YAZMAYI DA BIRAKTIM

Þiir eþsiz nadide öyle mahzun öyle saf;
Sanatlarýn içinde taraf tutmayan taraf;
Nasýl kolay sandýlar süslü püslü iki laf;
Anlattýk, anlamaza kýzmayý da býraktým;
Böyleleri yüzünden yazmayý da býraktým…

Þiir nedir aç oku önünde sayfalar var;
Þairlik gemisinde ne yiðit tayfalar var;
Dediðimi anlamaz odunsu kafalar var;
Baðlanan düðümleri çözmeyi de býraktým;
Böyleleri yüzünden yazmayý da býraktým…

Hani vezin diyorsun daða kaçtý diyorlar;
Yazdýklarým rengârenk çiçek açtý diyorlar;
Kova kova su verdim inek içti diyorlar;
Kafayý olur olmaz bozmayý da býraktým;
Böyleleri yüzünden yazmayý da býraktým…

Kiminin unvanlarý yaza yaza bitmiyor;
Þair, yazar, güftekâr, araþtýrmýþ yetmiyor;
Bu çoban bu sürüyü kaval ile gütmüyor;
Bulsun adet yerini çizmeyi de býraktým;
Böyleleri yüzünden yazmayý da býraktým…

Ne demiþ Necip Fazýl ne söylemiþ dilleri;
Mehmet Akif aðlatmýþ kalem tutan elleri;
Kovduk gönül þehrinden bülbülleri, gülleri;
Bu yüzden þiirlerde gezmeyi de býraktým;
Böyleleri yüzünden yazmayý da býraktým…

Ali ALTINLI – 16/11/2014
Saat: 14:23

Sosyal Medyada Paylaşın: