yuvarlanýyorsun yuvarlanýyorsun yuvarlanýyorsun. biliyorsun. biliyorsun omuriliðini kýrdýðýný. ve bir pelte gibi kalýyorsun asfaltýn üzerinde. gözlerin gökyüzünde. bir kaskýn içerisinden. üzerine yaðan yaðmura bakýyorsun. biliyorsun hemen ardýndan hýzla gelen araçlarý. seni þimdi ezecekler. ve boþver diyorsun. þu anda. artýk hiçbir önemi yok. ve yaðmuru izlemeye devam ediyorsun.
10.11.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.