KARMAŞA

Elimde bir kaðýt bir kalem
Karalamak istedim biraz
Biraz karalamak istedim
Ama kalemimin yazasý yok
Biraz gülmek istedim
Ayna da baktým kendime
Ýçten bir tebessüm yok
Ýyi tamam o zaman
Hüznüne dön dedim kendime
Hüznüm de eksikti o da terk etmiþti
Sevdiðim adamý hatýrlamak istedim
Baktým da yarama onun da eski tadý yoktu
Ama seviyordum çok sevmiþtim
Doðru yalnýzca ben sevmiþtim
O sevememiþti
Soðuyan çay gibiydi çoðu þey
Sigaramýn da o eski mayhoþ tadý kalmadý
Biraz sevmek istedim
Her kadýn sevilmek isterdi
Bende sevmek sevilmek
Bir erkeðin gözlerinde ýsýnmak
Bakýþlarýyla sarmalanmak
O sarhoþluðu yaþamak
Büyülü bir aleme dalmak
Dokunmaya bile kýyamadan
Sevilmek istedim
Kimi sevmeye kalksam
Hep geçmiþten kalma bir yara izi
Eksik bir hayatsa karþýlaþtýðýn
Yeni hayatla devam edilmiyormuþ
Bu bir meyvenin yarýsýn elma
Diðer yarýsýnýn armut olmasý kadar anlamsýzdý
Þimdi daha bir eksiksin iþte
Ne hüznün kalmýþ ne tebessümün
Ne de sevdiðin o adam
Býyýk altýndan gülümse þimdi hayata
Yarým yamalak yaþa her þeyi
Ne mutsuzsun ne de mutlu...

Sosyal Medyada Paylaşın: