Keþkelerle dolu þu kýsacýk ömrüm Hep yanlýþ mavilere uyumuþ Odam gibi þimdi hayatým Masamýn üzeri inadýna karmakarýþýk Gitarýmýn notalarý daðýlmýþ etrafa Kitaplarýmýn her biri ayrý bir köþede Perdem rüzgarla cilveleþiyor umarsýz Radyoda çalan þarkým eþlik ediyor bu karmaþaya Mum son demlerini yaþýyor Dansýný daha bir hýzlandýrýyor duvardaki yansýmasýyla Çayýmýn boynu bükülmüþ ,içmeyi unutmuþum yine Öyle seyrediyorum olanlarý Toparlamaya niyetim yok bu defa Býrak daðýnýk kalsýn her þey diyorum kendime Ve kim bilir belki de böylesi daha güzel
Sosyal Medyada Paylaşın:
ecrin cambaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.