Köy Sokağı
Köy Sokaðý
Köy, sessizliði ve ýssýzlýðý sýrtlamýþ
Boþluðun koþuþturduðu bir sokak
Zaman durmuþ
An saklanmýþ korkarak
Bir kedi adýmlarý var amaçsýz
Sesinin ardýndan görünen bir traktör
Bütün koyuluðuyla maviyi örterken sis
Ýçimdeki gürültüye inat
Duyduðum sessizlik nefis
Bir kadýnýn aðýr aksak yürüyüþü kulaklarýma çarptý
Gözü yerde kendini arýyordu sanýrým
Kimsenin bilemeyeceði düþüncelere odaklý bebekleri
Morumsu baþörtüsü az yana kayýk
Ucundaki nakýþlardan düþüyor renkleri
Kumrunun kanatlarýndaki eþe sahipleniþ
Bir hava atma, bir sesleniþ bir sesleniþ
Ayaklarýný yere vuran bir çocuk
Annesi elinden tutmuþ sýký
Gölgesinde umursamazlýk yürüyor
Ýnat rengi kararlýlýk çýðlýklarda
Her çýðlýk okulun çýkýþ kapýsýnda sürünüyor
Bezgin ayak sesleri duyuyorum arkamdan
Yükü aðýr sanýrým
Bu bir kadýn diyorum
Sað kulaðýma yaklaþýyor adýmlar
Dönüp bakmýyorum
Küçük bir çocuk gülümsüyor geçince kadýn
Hayranlýk ve þaþkýnlýðýma alýþkýnmýþ gibi
Sýrtý annesinin sýrtýnda
Baðlanmýþlýða raðmen memnun güvencesinden
Gülümsüyoruz karþýlýklý
Yerimi deðiþmem hiçbir þeye der gibi uzaklaþýyor
Annelik diyorum…
Bir zamanlar nefes alan, þen þakrak, gülen, aðlayan, üzülen bir kadýn
Annem geliyor aklýma
Sýrtýna baðlamýþ mýydý hiç beni, bilmiyorum…
Tebessümüme hüzün bulaþtý yine
Çocukluðu özlemiþim sanki
Aslýnda seni özlemiþim be anne
Seni özlemiþim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.