Gülümse

Hangi bedene sýðar bu vedanýn sancýsý ?
Söyle,
Hangi yürekte diner,
Bu apansýz gidiþin sancýsý ?
Henüz baþlamýþtý tan yeri aðarmaya gönlümde.
Usul usul göstermekteydi kendini güneþ.
Çið düþmüþ dallarýma dokunmak üzereyken,
Ne sana hak,
Ne de bana müstehak bu hengame.
Demiþtim ya hani,
Biz bir ömrün kadersiz evlatlarýyýz diye.
Mutlu olmaya çalýþtýkça,
Farkýna varamadýk içimizde büyüyen sinsi acýlarýn.
El ele gönül gönüle yürüdük.
Hayallerimizde bambaþka bir dünya kurduk.
Sevdik sevildik.
Mutluluktan çýð olduk büyüdük.
Kaz Daðlarýndan masmavi ummanlara döküldük.
Sýrýlsýklamdýk ikimiz de.
Kumsalda yaktýðýmýz ateþin yamacýna üþüþtük.
Öylesine heybetliydi ki yüreðin,
Öylesine fedakar.
Aklým almýyordu seni bir türlü.
Elim ayaðýma dolaþýyor,
Zir cahil kalýyordum divanýnda.
Bildiðim kadar sevdim yar.
Becerebildiðim kadar gönül verdim.
Sürç-i lisanýmý baðýþla ey hayallerimin sultaný.
Þimdi gördüm,
Ayan ettiðin cefakar yanýný.
Ve anladým.
Demek en iyi acýlar büyütürmüþ insaný.
Ýçi kanadýkça,
Kadere inat mutlu olmak istermiþ.
Bütün badirelere göðüs gerer,
Arkasýndan gülümsermiþ.
Dinle yar dinle.
Aldýrma dünyanýn kalleþ pusularýna.
Her zaman olduðu gibi,
Yine sýra sende.
Sana en iyi yakýþaný yap.
Ve gülümse...
_______Murat BULUT





Sosyal Medyada Paylaşın: