Çanakkale Şehitlerine

Siz,

Sanmayýn onlarý, boþ insandýlar
Ýçinde yüzlerce erenler vardý..
Ne korku duydular ne usandýlar
Ölmeden topraða girenler vardý..

Kimi karsta doðdu, kimi boluda
Kopmuþtu bacaðý, eli, koluda
Namaza durdunmu geliboluda
Oradan Kabeyi görenler vardý..

Bir ses duydu ecdat, oðlum, arkadanda
Besmele çekerken oldu farkýnda
Çeyrek ton mermiyi tutup sýrtýnda
Namlunun ucuna verenler vardý..

Perdeler Kalkmýþtý, yoktu arada
Kaç kiþi ermiþti böyle murada
Resul`u Ekremi bizzat orada
Görmenin tadýna varanlar vardý..

Ýnmiþti Melekler, Melek, umuttu
Gökten arza inen birer akuttu
Bazen düþman yutan parlak buluttu
Düþmanýn belini kýranlar vardý..

Bu destan bir devrin öz anýlarý
Ergün`üm unutma sen Analarý
Kurbana yakýlan al kýnalarý
Oðlunun saçýna sürenlar vardý..
Sosyal Medyada Paylaşın: