gidiþindir suskunluðumun tek nedeni
zahir ettin bana artýk geceleri
mazi de kaldý yaþanan herþey
unuttun mu mum ýþýðýndaki seviþmelerimizi
nefes alamazdýk ikimiz de kalýrdýk ter içinde
zirveye çýkardýk her seviyorum deyiþimizde
beraber seyrederdik güneþin doðuþunu
ve atardýk üzerimizden gecenin yorgunluðunu
ama þimdi yoksun yanýmda
sabah olmaz zifiri karanlýk geceler
gözlerimde yaþ kapanmaz göz kapaklarým
dudaðýmda belli belirsiz bir tebessüm
yüzüm asýlýr çehrem deðiþir
tanýyamaz olurum kendimi
dalar gözlerim çok uzaklara
karþýmda belirirsin o anda
ayýnlanýr dünyam geliþinle yeniden
unutalým olumsuz her ne varsa
atalým bir kenara aþk adýna
biz iki can deðilmiydik bedenimiz de
acýdý caným titredi sol yaným
söyle sen de hissettin mi yar
üþüyor bedenim ne olur sýmsýký sar
yokluðun ateþten bir gömlek misali
ne zaman aklýma gelsen yakar beni
çok uzaklardasýn belki de duymayacaksýn sesimi
hani yanýnda gibi hissediyordun beni
sesim yanký yapacak
kýsýk bir halde dönecek geri
söyle mevsimler mi deðiþti yoksa biz mi
solmaya yüz tutan çiçekler gibi ...
Refik
12 .11 .2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.