derkene barabar Hasan abey geldi, bi hýþým.. gözleri ataþ saçýyo(r) sýrtýnda ballelenmiþ Ümmü, endim, yolaþdým, bende bi ma(h)çýplýk yüzüm yerde, yerin dibine geþdiii gözlerime bakdý.. diz baðlarým çözülüvüdü
atdý balleyi arkaya, zehre çuvalý atar ðibi yanýna geþdim i(n)þallah bundada vardýr bi(r) hayýr.. içimden dova üsdüne dova hepiciði yarým galdý valla ayaklarý.. elleri, a(ð)zý ba(ð)lý gan çana(ðý) yüzü, gözü sesi kýsýlmýþ, bi hýrýltý.. teni; dokunsan elini yakacak cayýýr cayýýýr
bindi, bu “sür” dedi Üseyin abey de geldi “þükür” dedi, bilmen neye þükretti “breðidi sür abey” Ümmü debeleniyo.. cabalayo da boþuna yengattan ba(ð)ladýlar ayaklarýný..
iki el tüfeð atýldý, aðasý Osman olmalý ardýndan baþka evlerden de seðidiþen ayak sesleri, tüfekler elimizde horazý galkýk, eller tetikde kim vurduya gedecez bu gediþine ya da biri bok yoluna telef olmasa içimde dova üsdüne dova!!
Ümmü.. yalvarýyo, yakarýyo, döðünüyo, yýrtýnýyo, ileniyo emme aldýran kim (yanýnda ben varýn evelallah gorkma) d(iy)ecen de nasý(l)? ..
ben emmisiyin onnarýn biri anasýnýn dayýsý öteki emmisinin o(ð)lu ordayýn deye þükrettim.. bu þerefsizlerin neytce(ði) belli olmazdý sallandýk ovaya aþþa bende dovalarýn bini bi para..
Sepetç(i)o(ð)lu, “-Hasan abey, Musdabeynen gavilleþdik de iki yüzlüðünüzü taa alcan” “-sen öðüne bak bizimolan” “-hinciden deyen de, ..” … .. “-hemi siz bö(y)le demediydiniz, hani o(ð)lan …” d(iy)ecek oldu “-ulen bak.. senin ananý, avradýný .. !!!!” “-þakadan dedim Hasan abey yauu, valla þakadan, þaka ederin.. ha me(v)zu deðiþsin nayet bu bi hayýr iþi, biz.. biz de bi sevaba girelim valla beþ guruþ talep etmen bu gardaþýn yoluna gurban ossun”
“-canýný sýkma i(n)sanýn, gatil etme adamý” Akyolu da döndük, þöfer þavký aþdý yardýk getdik, Payamdaþ, Depeyurt, Zýrtlandere, ovanýn yüzü öðümüz þavkardý her çalý gözüme candýrma ðibi gözükdü..
ben Ümmünün yandayýn, dönüp ona bakamayon ömr-ü hayatýmda ilk diba o ðün cibe biniyon “Allah sonunu hayretsin.. emme çok gorkuyon, ömrübillah okuduðumdan çok dova okuyorun
.. .. ona da bana da evde galannara o(ð)lum Osman.. gonþu Sümen..
anasýný avradýný sülalesini yedi ceddini ...
kucaðýndan çekip ala(yý)n mavzeri Hasanýný daa, Üseninini dee, þöferini dee emme olmaz gari …………. dönme zamaný geþdi.. iþ bitti..
ARKASI yarýn
Fotoðraf : Kovada Gölü Sn Mümine ARSLAN’a teþekkürler!
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.