BİR RÜZGAR ESTİ TA DERİNDEN

Bir rüzgar esti ta derinden,

Ýçinde gül,menekþe ,kardelen kokuyordu.

Takýldým rüzgarýn kanatlarýna,

Gidiverdim o sonsuz hülyalara,

Anlatýyordu Efendim Sonsuz-u Rahmeti

Bir havuz baþýnda,

Dinleyenlerin yüzleri nuru pak olmuþtu

Týpký nurefþan gönüller gibi...

Yine aðlýyordu bir sevdalý sessizce derinden,

Sevinç yumaðý olmuþ gözyaþlarý akýyordu ta derüninden

Tanýþmak isterdim Efendim o kutlu yolcularla,

Sonsuzluðun derinliklerinde,

Tut elllerimden Efendim tut ne olur,

Götür beni sonsuzluða,

Kalplerimizde mesken kurmuþ sevdalar açýlsýn birbir,

Deli rüzgarlarýn getirdiði sevda türküleri söylensin birbir.

Kavuþayým Efendim sonsuzlukta can dostlarýmýzla,

Ötelerin yamaçlarýnda Firdevs baðlarýnda,

Dudaklarýmýzda kevser þarabý,

Gönüller çoþkulu ama diller suskun,

Ruhlarýn sarmaþ dolaþ olduðu o alemlerde ,

Buluþalým Efendim Sonsuzu Rahmetin kucaðýnda,

Sevda ocaðýnda

Buluþalým Efendim Cennet yamaçlarýnda.(2000-izmir)



Sosyal Medyada Paylaşın: