Ateþ düþtü dergâha sen neden susmuyorsun
Zemheri kapýmýzda baharlar sürgün yerken
Rabbime kul olup da iblise küsmüyorsun
Ölüm yaþa bakmazken deme bana çok erken
Nadasa býrakmýþtýk gönül denen arsýzý
Ýlahi kitap emri kul Allah’ý ansana
Hayat anlamsýz zaman dünyanýn ayarsýzý
Ecel acý gerçekken gönül Rable yansana
Bazen yapraklar gibi ýlgýt yelde savrulsam
Gark olmuþken usumla Yaradan’ýn yoluna
"Hulul ‘la" ruh buluþsa Þemsle yanýp kavrulsam
Tebriz od düþürmüþken Mevlevilik koluna
Güle dokundum aðlar Yaradan’ýn zikriyle
Muhakeme edecek akýl yürek bu gece
Söze döküldüm çaðlar Hallaç’ýn Hakk fikriyle
Daraðacýnda ruha nefes gerek bu gece
Neden suskun canlýlar sükût hayra yorulmaz
Debdebeli hayatsa nefretime katýkmýþ
Gözyaþý akýtana aðladýðý sorulmaz
Zülfü yâre dokunsam kalem kaþý çatýkmýþ
Ufuk mu açacaksýn yorgun ve bitkin aklým
Düþünce eksenime anafor sokuþmuþken
Fikirler ala bora inancým özde saklým
Sevgi saygý sahibi insanlar kokuþmuþken
Yaðarken üstümüze yaðmur öncesi çiðler
Nem ile buz mu tutar kahrolasýca yürek
Menzile ulaþmýþken yolu kapattý çýðlar
Duaya bir âmin de gam dolu koca yürek