Ýnsan olana kafidir baþý secdeye gitmesi Nedir seninde herkes den farklý olan þeyin Býrak dünya gidebildiði yere kadar gitsin Sen kendini yaþa yaþa ki özün bulsun seni.
Kamil olana söz yetmez güneþ söner gider Dil konuþur akýllar yetmez senden bitene Bit ki nice kanlar emer beslenir canlý kanýyla En küçük noktadan ayrýlýr hayat söz yetmez.
Zamanýn çaresizliði ni yaþarsýn an yetmez Koþarsýn durursun anlamaný bilmediðin Bir hayatýn peþinden bedenin köle olurken Ruhun göçer gider köle olursun aklýn yetmez.
Yýldýzlar döner durur baþýnda anlamsýzca El ayak çekilir aklýn tutulur kalbin hissetmez Sen karanlýðýn izinden gitmeye çalýþýrken Ruhun aydýnlýklara ulaþmýþtýr zikrin yetmez.
Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
ufukguney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.