Karanlýklar içinde koskoca bir ben... Bir parçacýk ýþýk için. Ýlerlemekteyim anlamsýz bakýþlarla, Yürürken sade bir nefes ve ben... Karanlýklar içinde kaldým, ilerliyorum... Ol bana bir mum , Ve yahut Aydýnlat o gözlerinle karanlýðýmý.. Bir avuç ziya saç gönlümdeki bahçeme de Aydýnlansýn... Bakýþýnla filizlensin her bir tohum Ve sýyrýlýversin kör karanlýklardan Gül bahçesine dönüþsün Karanlýk zindan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
esengül başak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.