ÞÝÝRE SESÝNÝ GÝYDÝREN CAN ABÝM HKARAÞAHÝN’E YÜREÐÝMÝN ÜLKESÝNDEN EYVALLAH
...
kýrýk kente ...
sularýn içinde gördüðümdün
parýl ay ýþýðý düþmüþ çakýl
ve sonbahar þehidi kuru bir yaprak
sevdaya dalmýþ zühre gibi anýmsardým
eþkýya çýkmýþ daðlara feryat kopardýðým
mayýs çiçekleri içinde saklý gecede
ah gidiþi kapýlara belenmiþ yýldýz
koparýp yüreðimden ateþ közünü
dalgýn nehirlerin göðsüne atýþýndý ayaklarýn
ayaklarýn uzaða sýla
olduðum kente gurbet ölüsüydü
gelmediðin türkülere sataþýrdým
ozanlýða karýþmýþ derviþ acýsý saklar
sefil bir bekleyiþin duvarýna çarpar susardým
aklý zehir zemberek deli bir adam oldum sonunda
rüzgar ninnileyip
seni uyuttum çocuklarýn yüzünde
hani düþler sarmaladýðým gözlerin vardý
denize benzer büyükçe bir Araf’tý
güneye düþen kýyýsýndan yaðardý yaðmur
avuçlarým Afrika, toplardým onlarý
hani yanaðýmýn çukuruna düþen ellerin vardý
parmaklarýnýn ucunda kýþ beyazý
ve düþerdik dil yarasýna bir dövüþe
ana avrat söverdik bizi,seni,beni
sonra barýþýrdýk
seviþmeye aþk kala bir köhne gece limanýnda
sevebildiðim kadar aðustos akþamlarý sevdim seni
düþlediðim kadar eylül oldun
anladýðým kadar kasým bilendim yokluðuna
hissettiðim kadar beþinci mevsim dedim
dedim sana
sevmeyi senle öðrendim
þimdi ibadet ediyorum saçlarýnýn dergahýnda
annemi gülümseten yanaklarýndan
elma þekerleri topluyorum çocuklara
düþe kalka seviyorum seni
güvercin notlarý biriktirdiðim bu kentte
kokundan kalan rüzgarý öpüyorum usulca
pencereme dayanmýþ suretine kýyamet dýþarýsý
ben içeride
koynuma doldurduðum þýmarýklýðýnla seviyorum seni
artýk kestane közüne ramak kala
yarasý kabuksuz sevdana yanýyorum
bilirsin devrim telaþý bir adamým
en yürekli sevdayla
seni sevmeye devam ediyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.