YİNE BANA DÜŞTÜ

Ay kirlenmiþ suya düþürmüþ gölgesini,
Kýyýyý döven dalgalarýn hýþýrtýsýnda
Derin bir ürperti esmer sularda
Seril kum gibi ayaklarýma
Seril kollarýma, kessin sular sesini
Saklasýn gözlerinde gecenin rengini
Gel
Bir kere de karanlýk ölelim…

Devleþen karanlýðýn yamacýndan
Akarken sesine sesim
Kimseler bilmesin sýrrýmýzý
Demiþtim sana:
Sevaplar kadar günahlar da kutsal
Ve her yasaðýn gölgesinden
Bir cennet düþer yüreðe
Boþ ver
Sevdiysek
Gel bir kere de karanlýk ölelim…


Ölümü ýþýk diye tanýmlayanlara aldýrma!
Yanmak bir nefeste
Kavrulup yok olmak bir tende
Ölmek çok kolay
Sen aþkta var ol da göreyim
Þimdi geçen günlerin ardýndan
Sevmiþtim diyorum
Sevmiþtim seni
Demiþtim:
Gel bir kere de karanlýk ölelim

Sen gittin baþka bir yürekte yalanýz öldün
Cesedini kaldýrmak yine bana düþtü…




Jengar.


Sosyal Medyada Paylaşın: