ben bir sevda kuþuyum sevgilim kurumuþ ne kadar aðaç dallarý varsa, benim evim orasýdýr. seher vakti, zindanlarýn kapýsýný çalarým. uyandýrýrým tüm uykusundaki mahkumlarý, belki rahatsýz olurlar, uykusundan uyanýrlar, sonra tekrar uyurlar, umursamazlar beni. ama ben bir sevda kuþuyum sevgilim. seher vakti penceresine konarým. sevdadan uzak kalmýþ, ne kadar çiçek varsa, sonra solan bir çiçeðe sevdalanýrým. seherin ilk ýþýklarýnyla ona koþarým. kanatlarýmda özgürlük, dilim de barýþ vardýr. güneþin ilk ýþýðýný ona yansýtýrým. denize düþen yakamozun ýþýðý gibi. ama, o çiçek bir gün beni vurur. hiç ummadýðým bir anda, hiç beklemediðim, tahmin etmediðim, ve o kadar yakýnlaþmýþken, beni sýrtýmdan vurur. aðýr bir yara alýrým. biraz kanarým, biraz aðlarým. sevdadan uzak kalýrým belki, ama, dediðim gibi, ben bir sevda kuþuyum sevgilim. her seher vakti, pencerene konarým. Özgürlüðü koklayarak uyanasýn diye.
Ýbrahim Dalkýlýç
08/11/2014 23:15 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.