Cehennemden Beterim Yine

Cehennemden beterim yine.
Yine ölüm koðuþu gibi susuyorum.
Onca konuþulacak kelimeler varken susuyorum.
Gittiðin günden beri susuyorum.
Oysa ne çok sevmiþtim seni.
Ne çok inanmýþtým, güvenmiþtim sana.
Þimdi üþüyen yüreðimi bir kenara býrakýp,
Ellerimi cebime koyar gibi susuyorum.
Ne zaman ecel kapýmý çalacak bilmiyorum.
Ne zaman azrail canýmý almaya gelecek,
Ve ne zaman seni unutacaðým bilmiyorum.
Yýllardýr senin özlemini çekiyorum.
Yýllardýr geleceðin günü bekliyorum.
Yýllardýr yalnýzlýðýmý sen varmýþsýn gibi avutuyorum.
Kendimi kandýrýyorum.
Kendimi kandýrdýkça yok/oluyorum.
Ve ben yok/olduðumu hiç anlamýyorum.
Cehennemden beterim yine.
Yine kan kusarak susuyorum.
Oysa ne güzel gülümsüyordum.
Yaþamak, varolmak varken sende,
Dilimi kanatýr gibi,
Yüreðimi kurþuna dizer gibi susuyorum.
Sebepsiz, beklentisiz sevdim seni.
Kýþý yaza çevirir gibi sevdim seni.
Geceyi gündüze çevirir gibi sevdim seni.
Þimdi yok/luðuna avazým çýkar gibi susuyorum.
Canýn cehenneme der gibi susuyorum.
Cehennemden beterim yine.

Ýbrahim Dalkýlýç

07/11/2014
20:45 izmir

Sosyal Medyada Paylaşın: