Yok(tu) ...

Her gün ayný sanki
niye bu ayna elimde
kendime bakýnca kapanýyor perde

çok sonra öðrendim yalnýz olduðumu
pencere camlarý kendini kýrýnca
zaman küsmüþ kendine
büyük bir sessizlik

ordan oraya koþturan atlýkarýnca
dönme dolaplar da mutsuz

kendini arayan bir kitap
sayfalarýnda sarý bir sýr
sayfalarý tozlu bir aný

bu kadar kalabalýk olmamalýydý
kendine intihar resimler
eski bir hatýra vurulmuþ
kaçak bir akþamüstü

sýfýra yakýn bir gölgenin ihbarý
köþebaþlarý kendini ele vermiþ

ýslak bir caddenin hayal perdesi
aralanýnca tüm ýþýklarý
þehir kendini vurdu
zaman
mekan
______yoktu ...









Sosyal Medyada Paylaşın: