Anlatacaklarım Var
Çocuklar vardý, kuþlar gibi cývýldaþan çocuklar
yüzlerinde su gibi duru, saf bir parlaklýk
okþamak için avuçlanýrken yanaklarý
güneþ tutulmasý sanýrdýk oluþan karanlýðý,
güneþ sizden mi çalmýþtý parlaklýðýný
sizden mi koparmýþtý sýcaklýðýný.
Gece bulutlara oturduðu zaman
önce lacivert, sonra siyah örtüsünü
aydýnlýðýnda giyinmiþti dolunayýn
elllerine aldýklarý su damlalarýný öpen çocuklar
denizde yarýþtýrýyorlar yakamozlarýný.
Gökten yýldýzlar inmiþti yanýbaþýma
sýrtýma minderdi geniþ gövdeli çýnar,
ayak uçlarýmda dinlenen yorgun denizi
gelip geçen gemiler uyandýrmasýn diye
rüzgar usulca sallýyordu kýyýdan kýyýya.
Bir þehirde gün kuþlarla baþlar,
çocuklarla devam eder zannýmca
önce çocuklar karþýlar rüyalarý gecede
sonra kuþlar, balýklar ve yýldýzlar
belki daha çok þey anlatabilirdim yaþamdan
þehir gözlerimi yordu, indi artýk perde
açýn bakýn rüyalarýnýzý bu yaþam her yerde.
08,08,2003 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.