Düþ önüme kara kasketim Sakladýðýn her sýrrýmý Vur yüzüme ben ölmeden Ters dönmüþ dipsiz kuyu gibi Seril suskunluklarýma yeniden
Bildiðim her doðrunun Biriktiði o yerde Saçaklarýndan buz sarkan aklýmýn Kalan çürük daraðaçlarýný Ve uydurup kurduðum kulübemin Sarnýcýný anlat Kýzýl akþamlarýn ay vuran gölgesinden
“Ben muallim Nesim bu da kasketim” Diyerek seni tanýþtýrdýðým Kahve gözlü küçük kadýnlarýmý Ve eli yüzü kir pas içindeki Çamurlu sokak çocuklarýmýn Yetimliðinde boynuma prangalar asan Aç kalan yanlarýmý anlat bana Yeniden ve hala hayattayken Ve iyi kötü ayaktayken…
Benim kadar sevdin mi gerçekten Sokaktaki o kara pisiyi Sevmesen düþmezsin üzerine Öyle aceleden … Sahi söylesene Hangi rüzgârýmý daha çok özledin Bir zamanlar deli gibi eserken
Anlat hadi, Memuriyetimi nasýl da beklediðini Yaðmurluðumun üzerinden Özlediðin askýda kalan emekliliðimi Gelip giden deliliðimi Ýlle de Haliç’in altýndaki Sarhoþ nidalarýmla söylediðim Münir Nurettin þarkýlarýmý Ve beni bende unutan Ýlk karýmýn hayat dolu saçlarýný Olmayan kayýp çocuklarýmý Acýtmadan ama Yakmadan yorgun canýmý Zorla tutturduðum uykularýmda Ýnsafsýzca aklýma üþüþen mýsralarý Sabah olduðunda baþucumda duran Beklemeli piþmanlýklarýmý Þekeri yasaklayan doktordan saklý Bitirdiðim baklavalarý Biriken hasretlerimi kurutsun diye Ýçtiðim limonu az votkalarýmý
Anlat tepe tasýmýn sahibi Kara kasketim…
“Ben muallim Nesim, bu da kasketim”…
A.S.R.A.N.
Sosyal Medyada Paylaşın:
asran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.