ÇAĞDAŞ KEREM BENİM
ÇAÐDAÞ KEREM BENÝM
Kalu Belâdandýr, bu yara bende.
Âdem Dedem bilir, yaramý benim.
Nihayete erer, Mahþer Gününde.
Ebediyet duyar, naramý benim.
Nasýl bulunursa, denizde mercan.
Ancak canda bulur, canýný bir can.
Manþetlerde bu aþk, oku da gör can.
Bir tek sen bilirsin, çaremi benim.
Asla unutamam, unuttu sanma.
Bu aþk fidanýný kuruttu sanma.
Baþka gülle gönül, avuttu sanma.
Aþk açtý her gülle, aramý benim.
Unutur der belki, dilin bu aþký.
Bilmesi imkânsýz, elin bu aþký.
Altýr harfle yazýn, gelin bu aþký.
Bu dünyanýn çaðdaþ Kerem’i benim.
Çaðdaþ Kerem benim, sen ise Aslý.
Âþýklarýn olur, gönlü hep yaslý.
Ruhtan ne anlar ki, bir kalbi paslý.
Ýncitmesin Rabbim, yârimi benim.
Mustafa EROL
07.Kasým.2014
Manavgat / Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.