eskiler geçiyor usumdan
insanýn insanca sýcaklýðý
gözden tene düþüyor,
seviþmenin doygunluðu bir baþka…
kanatlanýyor gönül kuþu
dolaþýyor çiçek çiçek,
yýldýzlar göz kýrparken
kaþla – göz (?) arasýnda
yürüyoruz sahil boyunca
elimde elin, elimde belin
zaman zaman duruyor zaman
dilini dudaðýmda duyunca…
her þey b/aþka mýydý eskiden
bir þeyler mi var ters giden
hayýr, hiç de öyle deðil
maziye saygý duy,
aþkýn önünde eðil!
fazlaca döküp kýrmadan
nasýl idiyse usumda,
öylece yerinde dursunlar…
duydunuz mu beni,
dominik, melani, ursula;
sevip saydýklarým
ve sayamadýklarým,
ayaðým yanlýþ mý çekiyor ne
þaþtý yine pusula…
Þaban AKTAÞ
14.02.2014