hüküm giydi yokluðunda hayallerim
ertelendi bak düþlerim
vuslat uzak olmasýn kalmasýn baþka bahara
anýlarý mý topladým odanýn bir köþesinde
düþlerimi hiç sorma onlar da kýrýk dökük
yüzümde ki çizgiler anlatýr yaþadýklarýmý
gözyaþlarým süzülür yanaklarýma
kavuþmak ister gibi suya hasret topraða
haykýrýþlarým yankýlanýr odanýn duvarlarýnda
yalnýzlýðým bir tokat gibi iner yüzüme
aðlamak istesem de geçit vermez kirpiklerim
hüzün kaplar içimi bir bað bozumu sonrasý
bilmem hazan zamaný giden son yolcu muyum
kaldýrmaz yüreðim bu kadar acýyý
söyle sensiz nasýl yaþarým sevgisizliði
bu kaçýncý vurgun kaçýncý dibe vuruþum
anafor da yüreðimin can vermesi
acýyarak bakma bana
görme içinde bulunduðum çýkmazlarý
fýrtýnaya tutulmuþ bir gemi gibiyim
her dalga sürükler beni sana
sýðýnacaðým limaným olsun yüreðin
sevda gemilerini ne olur yakmayalým
ardýn da toz duman olur
yeni bir sayfa yeni bir baþlangýç olsun
aþkýmýza son noktayý koymayalým
kýrgýnlýðým sana deðil isyaným yaþananlara
empati yap kendinle yüzleþ bir kere de
koy benim yerime kendini
yüreðinde varsa az da olsa yerim ...
Refik
06 .11 .2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.