“-burak bizimo(ð)lan heþ öyle þey olur mu yau.. varalým bi çalýya daþ atalým, bakalým.. bakalým Gýrgavýr ne deyyo bu iþe, bi dinneyelim annayalým birinizin öz be öz emmisi, gerþi günahým gadak se(v)men emme,
nayeti beri baþda da Ümmü de ýramatlý öz be öz agayýn gýzý senin de, elleham bi hal çaresi bulmak bu iþe bize galýyo, el hasýlý kelam..
sözünün üsdüne söz olmazdý elebaþýmýz Hasan aðanýn.. ertesiðün Gýrhasan geçi güdüp durukana yanýna vardýk, elbirlik tabii “Es-selamun aleyküm Hasan emmii”, “aleyküm selam.. bizimo(ð)lan bayram ayýna döndünüz valla hanký ülüzger attý len þükür gavýþdýrana”
durduk yerde Hasan Abey okardan duttu iþi “abey biz düþündük davþýndýk, münasip görüsen” demeye galmadan “öðünde agasý var omaz” dedi çýkdý, senin Gýrhasan “-yau o ilaf gýzýn öðünde gýz, olanýn öðünde olan olusa o öyle denir” filen derkene
“-o ðýz varýkana o(ð)lan baþgasýný almaz, eski köye yeni adet olmaz Ümmü e(v)mizin anacýna gelin olusa da bu iþ; elerde bek garýn a(ð)rýdýr, gönül almaz ben bu gadar bilirin, bu gadar derin.. varýn gerisini siz hesabedin.. .. ýhýcýk Üsenin yüzü, bi yanda emmisinin o(ð)lu, o gabil ediyosa, deliganný olalak siz de gabil ediyosanýz, aldým gabil etdim.. benim uçu(n) da meseleme yok..
Hasan abem diklendi, “-yani baþga bi köye gederse oluu mu emmi” .. “-he’ ne deyon hinci” Hasan Emmi “-zatin baþga türlü mümkünatý yok ki” Hasan abe(y) “-tamam öyleye sen o iþi bize burak Hasan Emmi evelallah dediðin gibi sözüm söz.. bize müsaade gari”
valla talla aklýma ðelmedi ne de(y)cemi þaþdým, bizim iþ oldu haral, “öyle söz verip dee, iki gün sonura bize yan dönmeye gakarsa valla o iþi Gýrhasan deði dee, bi Alla(hý)n gulu göze alamaz Hasan abe(y) zalýmýn öðnde gedeni”,
emmee onnardan gýz almak ha! az beri yeðidin harcý da deði(l), eyi de.. netçez hinci.. Ümmüyü nassý gaydýrcaz bi yanna …
“-gavýrýn aklýna gaþarkana, Türkün aklýna .ýçarkana geli(r)” deller bizim ki de içerkene.. m(uh)abbet ederkene taha yenicene demleniyoduk Hasan Abey “gakýn len!’..” dedi atladýk atlara, yelyopurt, bi(r) güpürdümünen böyle zamannarda, gafa a(ð)rýtmamak ilazým ya Hasan Abey ne derse o kaþ köyü çinnedikten sonura Zabaha(hý) zeheriynen barabar varývýdýk gasabaya.. sofular Çeþmesinde yuduk yüzümüzü ýlýk-ýlýk.. bahçalardan birer alma o harýmlar nerde hincii
ver elini tomafilci…
ARKASI YARIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.