And olsun ki
Zehir zakkum olduðunda mutluluk
Gece bir çizgi gibi indiðinde ansýzýn
Ýçkiler çözdüðünde dilimde ki kelepçeyi
Anýz yangýnlarýnda türkü söylemek için
Sokaklarda ve basma perdeli evlerde
Kadýn kadýna erkek erkeðe yanlýz kaldýklarýnda
Yaþam ve yaþam fukarasý ihanetler
Geldiðinde cinlerin en belalýsý her kavgada
Saçaklardan ve kucaklardan kýzýl güllerle
Bana özgürlüðü ispoyonaj edenler
Dudaklarýnda gülümsemeyle
Ve gözlerinde küfürle boðuþanlar kadar
Bir rahlelik odun kadar dinimi kýskananlar
Ve beni Ýbrahim gibi beyninde yakanlar
And olsun ki konuþacaðým bir gün
And olsun ki
Bulutlarý denizler indiren gözlerim
Bir kavaðý dört mevsim yeþertecek kadar
Ve yirmi dört saat konuþturdukça biz
Ýnce bir çizgide yürüyenler
Ve sadece gökyüzünü görenler
Ýnecektir yere sevinçle þüphesiz
And olsun ki bu yalan deðil
And olsun ki
Yeminlerini þekerle kavurup þerbetle besleyenler
Oldukça koynunuzda ve yataðýnýzda
Biz gurbette kalýrýz ve kalacaðýz
Daha...
Ýçimizdekini vermemize engel olanlar
Oldukça daha
Ne çember çeviririz sokaklarda
Ne türkü söyleriz düðünlerde
Bugün bu dakika ve daha þimdi yanýnýzdayken
Korku ve nüanslarý
Ne söylesek boþ
Hoþ
Ne söylediðimizi
Hiç duymadýlar ya
Ama hadi neyse
And olsun ki duyacaklardýr bir gün
And olsun ki bu kavga ve yalana baþ kaldýrýþ gerçek
Þehrin varoþlarýnda yaðlanan göbekler
Ve uzayan sakallar/karanlýk
Ve yeminler buz gibi dillerde bir anlýk
Söylenen ve unutulan yeminler
Hiç ama hiç getirmez sanmayýn giden yiðitleri
Ki onlar and olsun ki hep bizimledir...