Koyu bir yalnýzlýk çökmek üzere üstüme.. Kayýplara karýþmak gibi bir derdim de yok üstelik. Hal bu ya! Gülemiyorum,baðýramýyorum avazým çýktýðýnca. Hep ayný mevsim,hep ayný... hazan kokuyor Bir baþkayým ben... ayný mevsimin baþka havasýndayým. Adýný koyamadýðým tarifsizliklerim var elimde. ’’ Biri’’ni tasvir etmeliyim,bir þekle sokmalýyým; Ya da birþeyleri...kaybetmeliyim! Cýgaram da yok..ya da elimde çalacak sazým! Ben, bana kaldým bu saatte, Ses seda yok,kendimi dinliyorum!
Sosyal Medyada Paylaşın:
mimoza Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.